Bordenlikkers (Telouwerele'ers)

Arendonk



fort

GPS : 51°19'32.0"N 5°05'22.9"E - decimaal 51.325543, 5.089693

Standbeeld van de Teljoorlekker

Vroeger kregen de bewoners van een dorp nogal wel eens een bijnaam. Deze bijnaam kon bijvoorbeeld te maken hebben met een toevallig voorval of de gebruiken van de bewoners. Vaak hing er een negatief kantje aan de bijnaam en was die eerder bedoeld als spotnaam. Voor de bewoners van Arendonk viel dit al bij al nog goed mee. Zij werden de Teljoorlekkers genoemd. In het Nederlands vertaald betekent dit “bordenlikkers”. Een verklaring hiervoor spreekt voor zich. Wanneer het eten zeer lekker was, likten zij hun borden proper. Het standbeeld van de Teljoorlekker werd in 2000 ingehuldigd. De meeste Arendonkenaars zijn trots op hun bijnaam. Het standbeeld van de Teljoorlekker staat tussen het Heemmuseum en de Toremansmolen.



De Bordenlikkers

Vooral de bewoners van de buurgemeenten legden daarbij de nadruk op het schaarse, armoedige maal dat de Arendonkenaar voorgeschoteld kreeg en die uit grote armoede, niets maar dan ook niets van het schamele voedsel kon overlaten en die dus zijn bord aflikte om toch maar zeker niets verloren te later gaan.

Op zondag 7 mei 2000 werd het nieuwe Arendonkse standbeeld onthult. Het beeld toont een anonieme inwoner van de grensgemeente, die zijn maaltijdbord leeg likt. Onderaan het beeld bevindt zich nog een poes, die hetzelfde doet.

Het beeld, een bronzen kunstwerk, kan worden bewonderd achter de Toremansmolen aan Wampenberg.

Arendonk heeft eigenlijk nog een tweede spotnaam: "Tsjoekers"

"Den Arendonkse Tsjoeker", de wever die met hard labeur thuis achter het weefgetouw kousen moest weven om de eindjes aan mekaar te kunnen knopen. De "Tsjoeker" kwam van het tsjoekend geluid dat werd geproduceerd door de weefgetouwen.

Toen dit ambacht zo rond de jaren tachtig (in de negentiende eeuw) verdween, moest worden gedacht aan een andere typerende scheldnaam. Het werd "Den Arendonkse Teljorenlikker".